Zbigniew Janaszek

---

Służba wojskowa

Pod wpływem swojego ojca, ppłk. Jana Kleina, Zbigniew Janaszek zdecydował się na rozpoczęcie kariery wojskowej, dlatego wstąpił do Korpusu Kadetów w Rawiczu. W 1933 roku, podczas jesieni, zainicjował swoją zawodową służbę i jednocześnie rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Kawalerii, która miała miejsce w Grudziądzu. Po zakończeniu edukacji wojskowej, został przydzielony do 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich, który stacjonował w Baranowiczach.

W okresie września 1939 roku Janaszek objął dowództwo 1 plutonu w 2 szwadronie swojego pułku. Podczas intensywnych zmagań, które miały miejsce pod Garwolinem, doznał poważnych ran w udo, co znacznie wpłynęło na jego dalszą służbę. Niestety, ten sam dzień, 15 września 1939 roku, przyniósł mu również niewolę.

Na początku trafił do Stalagu IA Stablak w Królewcu, gdzie przebywał w warunkach obozowych. W kolejnych latach jego losy prowadziły go do różnych miejsc, takich jak Oflag XII A Hadamar, Oflag IID Gross Born, Oflag X B Sandbostel, aż wreszcie do Oflag X C Lubeka. W maju 1945 roku jednak, Anglicy przybyli, aby wyzwolić oboz, co dało mu nadzieję na nowe życie.

Okres powojenny

W roku 1945 Zbigniew Janaszek objął stanowisko kierownika polskiego obozu „Trawa” w Lubece Schlutup. Po tym okresie pełnił funkcję zastępcy komendanta stadniny ogierów w Bad – Orgenhausen oraz był członkiem Misji Wojskowej w Berlinie.

Latem 1947 roku, wracając do kraju wraz z jednym z transportów koni, Janaszek znalazł się w Polsce. Nie długo po powrocie stał się obiektem zainteresowania Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Szczecinie, który podejrzewał go o współpracę z obcym wywiadem.

Początkowo pracował w Kwidzynie, gdzie zdobywał doświadczenie, a następnie został przeniesiony na stanowisko zastępcy kierownika Państwowego Stada Ogierów w Sierakowie. W 1950 roku przeniósł się do Nowielic, obejmując tam stanowisko dyrektora ds. hodowli koni. W tym miejscu, w Ludowym Klubie Jeździeckim, zaangażował się w organizację sekcji sportów konnych, stając się jednym z czołowych zawodników oraz uczestnikiem imprez na szczeblu regionalnym i krajowym.

Od 1958 roku Janaszek był związany z Państwowym Stadzie Ogierów w Łobzie, gdzie pracował jako zastępca dyrektora. W latach 1966–1979 objął funkcję dyrektora tej instytucji. To właśnie on zasugerował nową nazwę klubu jeździeckiego – „Hubal”. Poza tym, był inicjatorem organizacji letnich obozów jeździeckich dla młodzieży studenckiej, które cieszyły się dużym zainteresowaniem.

Jednym z jego projektów były rajdy konne, które odbywały się szlakiem bojowym 1 Warszawskiej Dywizji Kawalerii. Jego zasługi w promocji jeździectwa oraz aktywność w tej dziedzinie zostały docenione przez społeczność, co doprowadziło do nazwania jednego z szlaków turystyki konnej jego imieniem.

Ordery i odznaczenia

W życiu Zbigniewa Janaszka wyróżnia się szereg znaków uznania, które oddają jego zasługi oraz wkład w rozwój kraju. Poniżej przedstawiamy listę jego odznaczeń:

• krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari,
• odznaka Gryfa Pomorskiego,
• złota honorowa odznaka Polskiego Związku Jeździeckiego.

---

Oceń: Zbigniew Janaszek

---